bük demiri ve incelt kumuda
çıkart beynimdeki oymalı yazıtı
sol kolum sensin savur
dağıt ki camları
işleyensin
ağır aksak yürüyen gecelerde
sigarası işli
karısı en güzel tütün saran adam
ve ucuz ince yorganların altında
ısıtansın açlıktan kıvrılmış bedenini
çığlığın uzun uzudayı bir türkü
bitmez bir sessizlikle söylediğin
hüzünlendiğin, kızdığın bazen
ki batlayan yumruğundur taşta
adımları yavaş çocuklarda senin
asvaltları incitmeden öyle
ve düşen koyu siyahlıkta
ölende sensin
oluklardan dökülen senin gözlerindir
kaldır eğilen inancın başını
açık alevi değil misin sen dünyanın
sızarsın diye boğdukları
kayada eklem, toprakta damar
ve halkın bağrında açan ametist çiçeği
yaratan kimdir seni
içinin kuyusunda saklı derinliği kim bilir
anımsa ve yürü, yollar senindir
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder