ey yalnızlık

sallanıyorum bir yatakta

uzak bir yatakta sallanıyorum

ve kulağımda uzak bir adamın

tırnağını keserken çıkardığı

çıt çıt sesleri

içimde çağrılmayan yakubun kurbağaları

ve bir çelişkimidir şimdi

nazım’ı anmak

onlar ki diye başlayan o içli sesi

ya da hapiste geçmiş on yılını mesela

mesela…

hiçliği düşünmek sonrasında

utanmak çıt çıt sesleririn sesinden

bunca sessizğimi gizleyememiş olmak

bunca sessizlikten

sallanıyorum bir yatakta

ve içimde kayıp düşünceler

kayıp bir korku

ama orada olduğunu bildiğim

ve hürriyetim yok ki benim

tutsağım o korkunun parmaklarında

ve gül kokulu düşlerim

ve yalnızlığımda yoktur aslında

ki sahip olduğumu düşündüğüm

utandığım, saklandığımda sensin

ey yalnızlık

ey korkular prensi

şimdi içimden taşan duygu

şimdi git

git şimdi

yalnızlığımla  gel!