Kan Tadı

şimdi soyunursam geceye

kadehini sahiplenirsem ve içersem kırmızısını

kırılılan tüm parçaları saplarsam en derine

kadın gözlerinde hırs,acı, bağıran bir ağlama duygusu

isyan artığı bir sessiz duyumsayış

suskunluğu bekler kopuk, kokuşmuş

kabullenmiş kirli gömleğini

bir adam!

adam sonra,

git gel inlemeler, yorgun

duyamaz olmuş fabrika sesinden sesini

bakmaya yüzü yok yüzüne

utanmış, ezilmiş, kaybettiğinden haberdar öyle

sahiplenirse kadehini gözlerinde yumruk

farketmiyor parmağından sızan kanı

nasırı açılmış acıtmıyor

yüreğinde hissiz bir baba öğüdü

-geçmiş geçmişte kaldı

oğlumda yok ki benim

olsaydı keşke

olsa mıydı?

hünerli kadın, açmamış bacağını kimseye

kiminsin dedilerse onun olmuş

onun olmuş mu bilmez

öfkesi nakışında, satmış onuda

satmış bir masa, bir duvar, boş bir mutfak karşılığında

şimdi soyunsam geceye

sahiplensem ve içsem kırmızısını

yüreğime saplanmış yüzlerce cam parçası

bulaşmış dudağıma bir adamın nasırının kanı

hırs, yumruk, acı işte acı

kalır öylece, tanıklık etmezki ay

ay aşık, sarhoş yıldızların güzelliğiyle

bakarsa bir kere yeryüzüne

sevişen insanlar görür

aşka inanır

inandırır herkesi

dilimde kan tadı

bedenimde cam

yalnızsın gecenin kimsesizliğinde

adam yalnız, kadın da.