oluş

buğulu bir göğü anlatıyor yüzün

bulutlara isyan eden volkanlar gibi

dağılışı simgeleyen püskürtülmüş söylenceler

yaramaz çocukların bile elini süremeyeceği

ısınmış ve yenilmiş acı

uzun zaman geçti kendimi dinlemeyeli,

seni düşünmeyeli asırlar geçti

tanrı lanetini almış üzerinden Dorian

görüyorum bunu inanıyorum üstelik, bağışladım seni

tükenişin tasvirini güzel yaparsın

bense ağlarım  işe yaramaz  hiçliğin kıyısında

anlamları yitik, ölü, dirençsiz

ve kimse bilmeden boğulmuş intihar satırlarıyla

dirilişin tarihini yazmadan okuyan zihninde

bir değer olsun varlığım yeter

sonsuzlukta kendini tekrar tekrar yaratan

her defasında yok olmuş

mahkumiyeti unutulmuş olan benim

taşıyorum üzerimde, alnımda, yüzümdeki her çizgide

herkes biliyor dışlandığımı

işaretlenmiş bir anathemayım işte

sustuğunda söz, durduğunda düzen

kırıldığında çark bir bakışlık huzur, bütünsel bir açı

kır saçlarında aklanmışlığın huzuruyla

gülümseyen bir adam olduğunu görebilmek,

değer olabilmek için yolcuyum

tinden töze.